28 november komen we na een mooie tocht langs het
water aan in Hahei waar we een prachtig plekje vinden op de plaatselijke
camping: uitzicht over zee... 
We zijn op de middag op de plaats van bestemming
en horen dat er net voor de kust een beschermd "Marine Reserve" ligt.
Natuurlijk verhuurt het benzinestation alle accessoires om de hele familie Van
Rooijen te water te laten en een half uur later zitten we op het strand met
flippers en snorkeluitrusting klaar om het "wildlife" onder water te
gaan bewonderen. Marjolein en Julie gaan eerst op pad en komen na een tiental
minuten snorkelen, ondanks onze duikpakken, verkleumd (het water is een graad
of 16) en licht teleurgesteld terug het water uit. We zijn wellicht een beetje
verwend in Australië en Bali... Zeker er zwemmen wat scholen vissen rond maar
van veel kleurenpracht is weinig sprake. Geert heeft iets meer geluk met een
grote kreeft en wat andere grote vissen. Een tweede duik levert ook nog een
flinke stingray op, hij is toch wel een beetje onder de indruk. Maar aan de
andere kant is het wel gewoon leuk om weer even van het heldere water te kunnen
genieten. Rein vindt het allemaal wat te koud (en misschien ook wel iets te
spannend) maar Julie ontpopt zich als een ware ijsbeer en snorkelt tot twee keer toe mee. 's Avonds valt de wind
weg is het uitzicht over de baai in een woord prachtig! Nooit zagen we een
volle maan zo mooi opkomen...
Dag twee in Hahei lopen we in de ochtend naar Cathedral Cove,
een van de vele kunstwerken van de erosie hier aan de kust: een enorme
natuurlijke doorgang op het strand. 
Maar het meest spectaculaire hebben we voor
de middag bewaard: Hot water beach. Gevijven uitgerust met een spade geleend
van de camping, trekken we naar een strand in de buurt waar, de naam zegt het
al, het water warm is. De warmwaterbron (eigenlijk zijn het er twee) zit net
onder het strand en als je even voor eb een putje graaft, maak je je eigen
hottub. Je moet erbij zijn om het te beleven, maar een belevenis is het. Met
een honderdtal tieners van de plaatselijke highschool, graven we ons putje en
daadwerkelijk na een halfuurtje zitten we prinsheerlijk in het warme water (ca
35-40 graden). Af en toe even afkoelen in de koude zee en daarna weer in onze
eigen 'hot pool' in het zand. Er zijn beroerdere manieren om je donderdagmiddag
door te brengen!
Vrijdagochtend 30 november rijden we door naar het volgende
toeristische fenomeen: de Waitomo Caves. Een aantal zaken is ons al opgevallen
de afgelopen anderhalve week: er zijn hier veel Nederlanders onderweg. We (en
vooral Julie en Rein) horen veel meer bekende geluiden. Verder is het hele
toeristische apparaat hier zeer goed uitgerust: overal waar we komen, kunnen we
van alles en nog wat doen, van boottochtjes tot zorben (google dat maar eens),
tegen relatief forse betaling natuurlijk. Maar het werkt want iedereen volgt
nagenoeg dezelfde route. De Nederlanders van Paihia komen we regelmatig tegen,
maar ook het Canadese stel dat naast ons stond in Paihia, zijn opnieuw onze
buren in Waitomo...
De weg gaat dwars over het Noordereiland heen en het is
verbazend hoe gecultiveerd het landschap is. Reed je in Australië nog 100 km
zonder iets, hier kom je overal boerderijen tegen, meestal gericht op zuivel.
Net voor Waitomo bezoeken we een
Kiwihuis en dan niet de groene of gele vruchtjes, maar de vogels. Na wederom
een serieuze entree lopen we het "kiwihuis" binnen. Het is erg
verduisterd want de beestjes zijn erg schuw en komen alleen naar buiten in het
donker. Na een minuut of vijf staren hebben we nog niks zien bewegen in de
ruime kooi. Maar we hebben geluk want vier uur blijkt voedertijd. De oppasser
zet een bakje neer en loopt doodgemoedereerd naar een kistje dat op z'n kop
achterin het hok staat. Hij tilt het op en inderdaad daaronder zitten twee
kiwi's. Heel grappige beestjes met een lange kromme snavel en een ietwat waggelende
gang. We kijken elkaar aan en zijn erg blij dat we hier niet om twee uur
stonden met onze entreekaartjes, want het vogelreservaatje is aardig maar dat is het dan ook wel.
De camping is een walhalla voor de kinderen: én zwembad, én
warm bubbelbad, én speeltuin, én trampo, én dan schuiven ook hun Nederlandse
vriendjes de camping op. Vind je het gek dat Julie niet zo heel veel zin heeft
in haar schoolwerkje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten