zondag 23 december 2012

Fox en Franz Joseph gletsjers


19 december... Het eerste wat we doen bij het opstaan is de gordijnen opzij schuiven en vol verwachting naar boven turen. Onze gezellige camping in Franz Joseph heeft zicht op de gletsjer maar deze is helaas nog in nevelen gehuld al doet de zon wel al prima zijn best. De hele ochtend blijven we af en toe naar boven spieken want vanmiddag gaan we naar boven! Julie verdiept zich 's ochtends nog in de schrijfletters en Geert loopt met de jongens even het dorp in. 
Het is langzaam opbouwen naar een nieuw hoogte-punt van onze trip: een helikopter vlucht over de Franz Jozeph en de Fox gletsjer met een landing bovenop een van de twee. Zelfs Rein is behoorlijk onder de indruk, tegen ons: "Hebben jullie echt nog nooit van je leven in een helikopter gezeten? Zo hé, dan is het wel heel speciaal." En gelijk heeft hij, het is heel speciaal! Nadat ook de piloot groen licht heeft gegeven, stappen we gevijven achterin (Hidde op schoot bij Marjolein). Met de riemen net vast en de koptelefoons op, zijn we binnen een paar tellen airborn. 
Mount Tasman (l) en Mount Cook (r)
De vlucht is een bijzondere ervaring. We scheren over bergkammen en langs diepe kloven en hebben een prachtig zicht op zowel de bergpieken, de gletsjers (Fox en Franz Joseph) als ook de zee. Zowel de kinderen als wijzelf kijken onze ogen uit. Hier en daar hangen nog wat witte wolkjes, maar eigenlijk maakt dat het alleen maar echter... Hierboven zien we ook Mount Cook (de hoogste berg van Nieuw Zeeland) en Mount Tasman (de op een na) in al hun glorie en in en volle zonneschijn liggen. Na een kwartiertje zet de piloot de landing in op de top van Franz Jozeph en even later staan we in niemandsland tot halverwege onze enkels in de sneeuw. Geweldig! Na het fotomoment is er even tijd voor een paar sneeuwballen en het genieten van het uitzicht, maar daarna vliegen we  verder over de gletsjer naar beneden en dalen we erg snel een dikke 2000 meter en staan we na een half uur (in ieder geval letterlijk) weer met beide benen op de grond. We zijn nog niet van het landingsplatform af, of de helikopter is met z'n volgende lading al weer naar boven... Er zit behoorlijk wat adrenaline in de lijfjes van de kinderen want het bleef die avond nog lang onrustig in de camper! Maar wat een belevenis...
Peters pool bij Franz Joseph gletsjer
Franz Joseph gletsjer
20 december begon negen jaar geleden ook met een bleek zonnetje, maar naarmate de dag vorderde evolueerde het weer omgekeerd evenredig met de stemming van de dag... Vandaag blijft het de hele dag stralend en we besluiten de gletsjer ook van onderuit te gaan bekijken. Twee wandelingen bij Franz Joseph en Peters pool geven een mooi beeld van wat we gisteren vanuit de lucht zagen. De kinderen lopen wederom vol enthousiasme en Hidde kwebbelt vrolijk over zijn helikopter en Julie vraagt wanneer we weer gaan... Maar ook het onderwerp van ons trouwfeest komt aan bod. Rein: "Julie, als jij nu negen was geweest was jij erbij geweest op het feest. Dat zou wel heel cool zijn, toch?" 's Avonds laten we de glazen klinken in het café-restaurant tijdens het feestmaal van fish 'n chips.
Na twee dagen mooi, moet het weer wel een keer omslaan, en dat doet het dan ook radicaal. De regen komt de volgende ochtend met bakken uit de hemel en korte navraag bij de receptie geeft weinig hoop voor de rest van de dag. Dan maar wat boodschappen en rustig richting het volgende gletsjer dorp: Fox, want morgen belooft beter. De middag vullen we met wat spelletjes zowel "old school" als digitaal, maar het betere trek-, duw- en klierwerk hoort natuurlijk ook bij zo'n dag. In de avond is het zowaar weer droog en de camping heeft een prima speeltuin en barbecue.
Lake Matheson
Fox gletser
De volgende dag begint grijs en als we de wandeling rond het spiegelmeer Matheson Lake maken zien we zo'n vijftig wolkentinten prachtig gespiegeld, maar geen besneeuwde bergtoppen. Maar als de dag vordert wordt het steeds beter en de onderkant van Fox Glacier ligt vol in de zon als we daar aankomen voor een wandeling!

In de middag moeten we weer een aantal kilometers maken om ons rondje Zuidereiland te kunnen vervolledigen. De bochtige route levert in de auto mooie spraakverwarringen op: "Ik voel me niet zo lekker" heeft verschillende betekenissen zo hebben we inmiddels ervaren: Julie: onmiddellijk stoppen want er komt van alles uit mijn maag; Hidde: ik verveel me ontzettend wanneer zijn we er en ik wil aandacht; Rein: ik heb honger en wil eigenlijk nu meteen een lolly/snoepje/koekje. De avondcamping is een natuurcamping op de Haastpass en route richting Queenstown, midden in de bergen, met voor het eerst in Nieuw Zeeland, een kampvuurtje.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten