zaterdag 3 november 2012

The Prom


Drie volle dagen "The Prom" (Wilsons Promontory Parc) is heerlijk, drie dagen de camper op een plekje ook en drie dagen lekker wandelen met de kinderen maakt het tot een prima stek. Dat het weer dan niet helemaal meewerkt is een klein butsje in een lekkere appel. Dag een worden we wakker onder een zwaarbewolkte hemel. De nacht was onstuimig met wind en regen. Met name onze buren (een familie met twee provisorisch opgezette tenten) zullen er last van hebben gehad. Wij lagen hooguit een beetje te schudden in de camper. 


Na een langzaamaan ontbijt en wat tips van de plaatselijke ranger gaan we met de lunch in de rugzak op pad voor een van de vele wandelingen. De Prom is een van de weinige campings waar de wandelingen ook echt vanaf de camping vertrekken. Onderweg zien we prachtige vergezichten over de rotsformaties en de wilde zee. Marjolein ontdekt hoe brutaal de meeuwen kunnen zijn als ze letterlijk de boterham uit haar hand komen gritsen. 



Ook de volgende twee dagen strekken we uitgebreid de benen terwijl het weer steeds een beetje meer de goede kant opdraait. Als we 's avonds ook nog een paar keer een wombat langs zien lopen, is het helemaal goed.


 


















Ook Hidde neemt de tijd om wat bij te tanken. Gewoon 's middags een slaapje doen in de rugzak of in z'n eigen bedje, zorgt voor een heel opgeruimd mannetje. Julie heeft wat meer moeite met het regime want we nemen ook de tijd om een beetje bij te werken met schoolwerk. Als Rein lekker aan het spelen is met bal of schommel, is het voor Julie moeilijk zich te concentreren, maar alle eer aan haar als de doelen uiteindelijk toch gewoon gehaald worden. De I-Pad als beloning helpt. Mooi toch hoe dat werkt: als de I-Pad vraagt hoeveel 8*4 is, vult Julie het haast zonder nadenken in, als het werkboekje het vraagt, komt het er een stuk minder gemakkelijk uit...

De laatste dag ontdekken we nog een Nederlands stel dat met hun dochtertje van twee een dikke maand hier rondreist. Julie en Rein kijken even de kat uit de boom, maar maken daarna snel contact. Het is het eerste Nederlandse gezin dat we op reis tegenkomen.






Tijdens het nakeuvelen 's avonds ontdekken we dat we op de helft van onze trip zitten. Of het pas of al is, daar besteden we weinig aandacht aan, we mogen gewoon nog tweeënhalve maand ontdekken/genieten/reizen/reisnomade zijn. Het geeft wel de tijd om even op te sommen wat voor een leuke dingen er wel niet zijn aan het reizen op deze manier:

... Elke ochtend (vroeg) door drie kinderen op bed wakker gemaakt worden.
... Een geweldige camping vinden en dan ook nog merken dat ie gratis is.
... ontdekken dat een twijfelaar van 120 bij 200 nog steeds voldoet.
... Het gevoel hebben er echt helemaal tussenuit te zijn.
... Een compliment krijgen van medewandelaars dat Julie en Rein zo goed wandelen. Zeker als je
     merkt dat je eigen benen al enige tekenen van vermoeidheid beginnen te vertonen
... Zien dat elk blogje gelezen wordt door een kleine honderd mensen en dat ze af en toe laten
     blijken dat ze het nog leuk vinden om te lezen ook.
... Het wildlife dat hier in grote getale rondloopt. Iedere keer zien we weer nieuwe beestjes.
... een warme douche na drie dagen Nationaal park waar geen douches zijn.
... Merken dat je gedachten zich steeds meer in het hier en nu afspelen en dat dit goed voelt.
... Iedere keer dat je oppakt weer benieuwd zijn naar waar je 's middags terecht komt.
... Ook als het regent zijn we nu zo ingesteld op onze 8m2 dat we elkaar niet al te erg in de weg
     zitten.
... Maar ook veel zomerdagen hebben terwijl we weten dat het in Nederland beduidend minder is.
... Hidde tegen de winkeljuffrouw horen zeggen: "Thank you" of als de winkeljuffouw zegt: "Thank
    you", Hidde horen zeggen: "No Worries".
... Rein horen vragen "Where is the toilet?"
... Julie "Yeah, yeah." horen antwoorden als er aan haar gevraagd wordt of ze het leuk vindt hier.
... het "Zen-moment" als je tijdens het wandelen ineens een sonoor snurkgeluid hoort ontspringen
     vanuit de rugzak en merkt dat Hidde op een andere manier zich net zo ontspant als jij.

Is er dan niks aan te merken op de hele reis? Natuurlijk, maar waarom daar kostbare blogruimte aan besteden...

Wel nog tijd voor onze top drietjes:

Julie:
1. Het zwemparadijs Wet 'n wild
2. de rodelbaan in de Snowy Mountains
3. op de buik door de sneeuw glijden

Rein:
1. Wet 'n wild
2. Krokodillen
3. rodelen in de Snowy Mountains

Hidde:
1. Bijna elke dag een ijsje
2. 's Ochtends rond zessen bij Papa en Mama in bed kruipen en er niet uitgegooid worden omdat ze
     bang zijn Julie en Rein wakker te maken.
3. Zélf wandelen!!!

Marjolein:
1. Fraser Island met dingo en Whitsunday Islands kayakken
2. Surfing dolphins in de zee (nabij Myall Lake)
3. De duik van de hóge rots in Litchfield en het lieve huilen van de schrik van Rein naderhand.

Geert:
1. Whitsunday Island beach met de zeeschildpadden
2. Elke dag een knuffel van op z'n minst twee van de drie
3. het wildlife dat hier vrij rondloopt/-kruipt/-zwemt.

1 opmerking:

  1. Leuk ook dit te lezen! Vooral jullie ervaringen zo op een rijtje en jullie top 3 (van alle vijf natuurlijk) zijn leuk en soms briljant gevonden. Ook goed te lezen dat jullie kinderen al zo goed Ozzie Engels begrijpen en spreken. (dat gaat nog een kluif worden voor een leraar Engels om dat te corrigeren als ze op de middelbare school komen...)

    BeantwoordenVerwijderen