Drie volle dagen "The Prom" (Wilsons Promontory
Parc) is heerlijk, drie dagen de camper op een plekje ook en drie dagen lekker
wandelen met de kinderen maakt het tot een prima stek. Dat het weer dan niet
helemaal meewerkt is een klein butsje in een lekkere appel. Dag een worden we
wakker onder een zwaarbewolkte hemel. De nacht was onstuimig met wind en regen.
Met name onze buren (een familie met twee
provisorisch opgezette tenten) zullen er last van hebben gehad. Wij lagen
hooguit een beetje te schudden in de camper.
Na een langzaamaan ontbijt en wat tips van de plaatselijke ranger gaan we met de lunch in de rugzak op pad voor een van de vele wandelingen. De Prom is een van de weinige campings waar de wandelingen ook echt vanaf de camping vertrekken. Onderweg zien we prachtige vergezichten over de rotsformaties en de wilde zee. Marjolein ontdekt hoe brutaal de meeuwen kunnen zijn als ze letterlijk de boterham uit haar hand komen gritsen.
Ook de volgende twee dagen strekken we uitgebreid de benen terwijl het weer steeds een beetje meer de goede kant opdraait. Als we 's avonds ook nog een paar keer een wombat langs zien lopen, is het helemaal goed.
Na een langzaamaan ontbijt en wat tips van de plaatselijke ranger gaan we met de lunch in de rugzak op pad voor een van de vele wandelingen. De Prom is een van de weinige campings waar de wandelingen ook echt vanaf de camping vertrekken. Onderweg zien we prachtige vergezichten over de rotsformaties en de wilde zee. Marjolein ontdekt hoe brutaal de meeuwen kunnen zijn als ze letterlijk de boterham uit haar hand komen gritsen.
Ook de volgende twee dagen strekken we uitgebreid de benen terwijl het weer steeds een beetje meer de goede kant opdraait. Als we 's avonds ook nog een paar keer een wombat langs zien lopen, is het helemaal goed.
Ook Hidde neemt de tijd om wat bij te tanken. Gewoon 's middags een slaapje doen in de rugzak of in z'n eigen bedje, zorgt voor een heel opgeruimd mannetje. Julie heeft wat meer moeite met het regime want we nemen ook de tijd om een beetje bij te werken met schoolwerk. Als Rein lekker aan het spelen is met bal of schommel, is het voor Julie moeilijk zich te concentreren, maar alle eer aan haar als de doelen uiteindelijk toch gewoon gehaald worden. De I-Pad als beloning helpt. Mooi toch hoe dat werkt: als de I-Pad vraagt hoeveel 8*4 is, vult Julie het haast zonder nadenken in, als het werkboekje het vraagt, komt het er een stuk minder gemakkelijk uit...
De laatste dag ontdekken we nog een Nederlands stel dat met
hun dochtertje van twee een dikke maand hier rondreist. Julie en Rein kijken
even de kat uit de boom, maar maken daarna snel contact. Het is het eerste
Nederlandse gezin dat we op reis tegenkomen.
Tijdens het nakeuvelen 's avonds ontdekken we dat we op de
helft van onze trip zitten. Of het pas of al is, daar besteden we weinig
aandacht aan, we mogen gewoon nog tweeënhalve maand ontdekken/genieten/reizen/reisnomade
zijn. Het geeft wel de tijd om even op te sommen wat voor een leuke dingen er
wel niet zijn aan het reizen op deze manier:
... Elke
ochtend (vroeg) door drie kinderen op bed wakker gemaakt worden.
... Een
geweldige camping vinden en dan ook nog merken dat ie gratis is.... ontdekken dat een twijfelaar van 120 bij 200 nog steeds voldoet.
... Het gevoel hebben er echt helemaal tussenuit te zijn.
... Een compliment krijgen van medewandelaars dat Julie en Rein zo goed wandelen. Zeker als je
merkt dat je eigen benen al enige tekenen van vermoeidheid beginnen te vertonen
... Zien dat elk blogje gelezen wordt door een kleine honderd mensen en dat ze af en toe laten
blijken dat ze het nog leuk vinden om te lezen ook.
... Het wildlife dat hier in grote getale rondloopt. Iedere keer zien we weer nieuwe beestjes.
... een warme douche na drie dagen Nationaal park waar geen douches zijn.
... Merken dat je gedachten zich steeds meer in het hier en nu afspelen en dat dit goed voelt.
... Iedere keer dat je oppakt weer benieuwd zijn naar waar je 's middags terecht komt.
... Ook als het regent zijn we nu zo ingesteld op onze 8m2 dat we elkaar niet al te erg in de weg
zitten.
... Maar ook veel zomerdagen hebben terwijl we weten dat het in Nederland beduidend minder is.
... Hidde tegen de winkeljuffrouw horen zeggen: "Thank you" of als de winkeljuffouw zegt: "Thank
you", Hidde horen zeggen: "No Worries".
... Rein horen vragen "Where is the toilet?"
... Julie "Yeah, yeah." horen antwoorden als er aan haar gevraagd wordt of ze het leuk vindt hier.
... het "Zen-moment" als je tijdens het wandelen ineens een sonoor snurkgeluid hoort ontspringen
vanuit de rugzak en merkt dat Hidde op een andere manier zich net zo ontspant als jij.
Is er dan
niks aan te merken op de hele reis? Natuurlijk, maar waarom daar kostbare
blogruimte aan besteden...
Wel nog tijd
voor onze top drietjes:
Julie:
1. Het
zwemparadijs Wet 'n wild
2. de
rodelbaan in de Snowy Mountains3. op de buik door de sneeuw glijden
Rein:
1. Wet 'n
wild2. Krokodillen
3. rodelen in de Snowy Mountains
Hidde:
1. Bijna elke
dag een ijsje 2. 's Ochtends rond zessen bij Papa en Mama in bed kruipen en er niet uitgegooid worden omdat ze
bang zijn Julie en Rein wakker te maken.
3. Zélf wandelen!!!
Marjolein:
1. Fraser
Island met dingo en Whitsunday Islands kayakken
2. Surfing dolphins in de zee (nabij Myall Lake)3. De duik van de hóge rots in Litchfield en het lieve huilen van de schrik van Rein naderhand.
Geert:
1.
Whitsunday Island beach met de zeeschildpadden2. Elke dag een knuffel van op z'n minst twee van de drie
3. het wildlife dat hier vrij rondloopt/-kruipt/-zwemt.
Leuk ook dit te lezen! Vooral jullie ervaringen zo op een rijtje en jullie top 3 (van alle vijf natuurlijk) zijn leuk en soms briljant gevonden. Ook goed te lezen dat jullie kinderen al zo goed Ozzie Engels begrijpen en spreken. (dat gaat nog een kluif worden voor een leraar Engels om dat te corrigeren als ze op de middelbare school komen...)
BeantwoordenVerwijderen