De juiste tred vinden

Getting the right pace misschien te vertalen als de juiste tred vinden, is de opgave van de komende weken. We weten dat we 6 november in Melbourne moeten zijn en dat er veel te zien valt tussen hier en daar. Keuzes maken is het logische gevolg. Maar waar te beginnen? De afgelopen dagen hebben we elke nacht op een andere camping gestaan en veel moois gezien, maar het vermoeit ook...

We besluiten in Mission Beach een dag of twee rust te nemen op een camping met alle voorzieningen: Julie, Rein en Hidde amuseren zich in het zwembad "met glijbaan!!" en op het strand en Marjolein en Geert van rust en de babbel bij de gemeenschappelijke kookplaats. Keuzes worden gemaakt: we gaan niet meer terug richting Cairns, maar pakken een paar dagen extra in Whitsunday Islands.

Zaken die wennen na zes weken reizen:

- Het gezellige gekeuvel van Julie, Rein en Hidde op de achterbank.

- Het heerlijke weer: de afgelopen weken heeft het kwik overdag steeds geschommeld tussen 25 en 35 graden. Heerlijk om elke dag je short en T-shirt aan te hebben en buiten te leven

- Het twee keer op een dag afwassen. Als je er de tijd voor hebt, heb je geen vaatwasser nodig...

- Drie dagen zonder warme douche. Haast niet voor te stellen thuis, maar hier eigenlijk geen probleem (al is de douche op dag vier wel extra lekker!)

- Elke dag de jongens om je heen. Het is heerlijk omdat het zo gewoon is.

- De vreemde geluiden 's nachts op de camping. Overal weer anders en absoluut niet te bepalen wat voor beest het nu precies is.

- Vergeten welke dag het is waardoor je ineens geen inkopen kan doen omdat het zondag is...

Zaken die niet wennen na zes weken:

- Hidde die bij het derde strand en/of de vierde waterval ineens verrukt uitroept: "Prachtig hier!"

- De onverwachte kus van Julie en Rein tijdens een wandeling of als je gewoon even rustig aan het strand zit

- De roadtrains (vrachtwagens van 35 meter) die je doodgemoedelijk met 110 km/u voorbij denderen, op een tweebaansweg.

- De weidsheid van het land. Je kan tweehonderd kilometer rijden zonder iets of iemand tegen te komen en dan te weten dat we nog in het meest bewoonde stuk van het land rijden...  Ander voorbeeldje: tussen Daintree en Mission Beach (toch al gauw een 500 km) wordt aan de kust alleen suikerriet verbouwd.

- Om zes uur gaat de zon hier onder (over de verschillende ondergangen zou ik nog uren kunnen uitweiden) en om half zeven is het pikdonker. Het timen van het avondeten is dus nogal cruciaal en het gebeurt regelmatig dat we de hoofdlampjes op moeten om de gebakken aardappeltjes van de worstjes te onderscheiden.